De meest gestelde vraag na afloop van optredens of lessen is:’Hoe word je goed in buikdansen?’. In dit artikel vind je zes belangrijke tips als je graag beter wilt worden in buikdansen!
Je bent nooit klaar met leren
Een andere reden waarom je die vraag moeilijk kunt beantwoorden is de implicatie dat je op een gegeven moment klaar bent met leren. Zo werkt het scholingssysteem in Nederland: als je ongeveer vier bent ga je naar de basisschool en kan je niet lezen, schrijven of rekenen. Rond je twaalfde ben je klaar met school en kun je onder andere rekenen, schrijven, lezen. Dit is een linear leer stelsel: je begint wanneer je niets kunt en wanneer je de opleiding doorlopen hebt stop je.
In de afgelopen jaren zijn er steeds meer onderzoeksresultaten bij gekomen dat er op wijst dat mensen helemaal niet lineair leren. Het huidige onderwijssyteem heeft een aantal hele nare bijeffecten, namelijk een focus op lineair leren in plaats van het ontwikkelen van je vaardigheden. Het afronden van een opleiding zegt eigenlijk heel weinig over hoe goed iemand is in datgene wat hij of zij geleerd heeft.
De 10.000 uur regel
Een opleidingstraject levert niet perse een goede danseres af. Wat doet dat wel? Onderzoek onder musici en dansers wijst uit dat de artiesten die buitengewoon goed zijn minimaal 10.000 uur geoefend hebben. Dat blijkt niet helemaal op te gaan: een kenmerk van goede artiesten is dat zij doelgericht oefenen. Oftewel, het is niet de hoeveelheid tijd die je in het oefenen stopt, maar de kwaliteit die je in je training brengt.
Terug naar de oorspronkelijke vraag: hoe word je goed in buikdansen? Er zijn een aantal buikdans opleidingen beschikbaar in Nederland en deze opleidingen geven een goede basis. Om goed te worden in buikdansen is het belangrijk dat je doelgericht oefent en blijft oefenen. Geniet van de lessen en workshop die je volgt, elke beweging die je maakt en de rijkdom die buikdansen te bieden heeft en je zult merken dat het dansen je steeds makkelijker af gaat!
Literatuur:
Duke, R. A., Simmons, A. L., & Cash, C. D. (2009). It’s not how much; it’s how: Characteristics of practice behavior and retention of performance skills. Journal of Research in Music Education, 56(4), 310-321.
Ericsson, K. A., Krampe, R. T., & Tesch-Römer, C. (1993). The role of deliberate practice in the acquisition of expert performance. Psychological Review, 100(3), 363-406.